Onze Orson Welles Democratie als afscheidscadeautje van het aardse leven

bron: volkskrant blog jan 2011


Ik ben nu al met al ruim 10 jaar bezig om in Nederland en buiten ons kikkerlandje een dialoog op gang te brengen over iets wat heet ‘’De zin van evolutie voor kosmisch welzijn’’, omdat ik zie hoe we aan de vooravond staan van het afscheid.
Hier en daar heb ik laten doorschemeren hoe ik er door schade en schande van mijn medemens aan gekomen ben, maar deze schandpaal was achteraf slechts de trigger voor mijn zoektocht en derhalve weinig relevant.
Waarom deed ik dit?
Ik was - zoals dat in de taal zo kernachtig wordt weergegeven - arts in hart en nieren als teken van mijn erflastige bepakking.
Met andere woorden...
Het voelde als niet meer dan mijn plicht om mijn medemens in alle oprechtheid hierover te berichten, nadat ik na vele BDE’s mijn stamboom tot op het bot had uitgemergeld.
Ik kan het ook in Bijbelse voorzeggingen weergeven, alwaar geschreven staat ‘’Aan het einde der dagen zullen de doden één voor één uit hun graven opstaan’’.
Afgezien van een handjevol ‘’discipelen’’ -die mij dankbaar zijn voor deze ‘’onmenselijke taak’’- wordt ik door 99,9% van mijn medemensen als totale ‘’waanzienige doemdenker’’ weggehoond, terwijl iedereen nu met eigen ogen kan zien dat het op alle fronten fout gaat.
Toch moet ik blij zijn, alhoewel op een andere manier dan hoe iedereen ‘’Het Lucifer-galabal’’ viert op een Titanic die zinkende is.
Want in het verleden werden zogenaamde zieners zonder pardon naar het ‘’hemelrijk der hemelen’’ gestuurd, behalve …
Behalve als zij zich in geheime genootschappen bogen over de nagelaten Oude Wijsheid.
Ik werd dan wel niet vermoord, maar feitelijk was de ‘’steniging’’ die ik moest ondergaan vele malen erger.
Vreemd genoeg voel ik mij als dokter in hart en nieren schuldig dat het mij niet lukt door het bikkelharde pantser dat Ego heet door te dringen, waardoor ik voel dat ik gefaald heb in het voor mij zo bijzondere verhaal wat de ware taak van de mensheid is en/of ook maar een tipje op te lichten van cyclische processen die ons mensen van Egoloze ‘’Ik ben nietsers’’ tot ‘’Ik ben God van mijn eigen Universum’’ deden verworden en waardoor iedere dialoog verzandt in welles/nietes alwaar de waarheid tussenin ligt.

Wanneer de mens precies ten tonele verscheen in het miljoenen jaren durende evolutieproces ‘’als kroon op de kosmische creatie van leven’’ weet ik niet.
Wetenschappelijke veronderstellingen lopen dermate ver uiteen, dat ik mij maar vasthoud aan de Bijbel die voor mij een waarheidboek werd over ‘’de zin van evolutie, waarin de mens een sleutelpositie in inneemt’’.
Daarin staat in cryptische vertellingen onder andere geschreven over de ‘’verffabriek van Levi met zijn 72 kleuren’’, die ik vertaald heb als zijnde 72 sterretijden en/of 6 sterrejaren in een kosmos, die ten gevolge van geleidelijke afkoeling fasisch in kleur verandert.
Niet toevallig komt deze fasische verandering overeen met de Kabbala-leer, die de geheime Joodse leer hanteert om in heden, verleden en toekomst te kunnen zien.
Tenslotte - en vreemd genoeg - komt deze 6-tallige cyclus vrij nauwkeurig overeen met mijn 5-tal uittredingen met uitleggende dromen als zijnde BDE’s, maar dan in jaren en waarvan de laatste ruim 5 jaar geleden was. http://www.wetenschap-eindtijd.com/kosmologie_en_astronomie/de_perzik/de_perzik.html
Maar waar wetenschappers het wel over eens zijn is dat de mens als ‘’naakte aap’’ eens in Afrika het levenslicht zag en waarschijnlijk in Madagaskar.
Wat ook algemeen aanvaard is, is dat deze nieuwste telg uit ‘’de evolutiemachine’’ niet zodanig gebakken was, dat men niet bepaald kon spreken van een succesnummer, doch eerder van een misbaksel.
Want...hij legde al snel bijna het loodje.
Wat de oorzaak hiervan was wordt door de hedendaagse ‘’superman’’ als onverklaarbaar beschreven, maar was ooit wel degelijk bekend.
En als ik praat over ‘’ooit’’ dateert dit al uit een tijd dat het woord als communicatie-middel voor de mensheid al zijn intrede had gedaan.
Ons anders zijn werd vastgelegd als zijnde een hersendefect en kreeg de naam ‘’corpus callosum’’ en/of ‘’verkalkt lichaam’’ als zijnde een rudimentaire verbinding tussen onze twee hersenhelften.
Daar en daar alleen lag de oorzaak van alle kwaad, die ons aanvankelijk bijna fataal werd en die ons met der tijd deed uitgroeien tot een mensenplaag, die de aarde weer kaal zou doen achterlaten.
Door dit minuscule defect had de mens geen binding meer met wat men noemt ‘’het collectief bewustzijn’’ en deed ons evolueren tot het kosmisch bewustzijn dat ‘’verstoffeling’’ is.
Door dit minuscule defect miste hij de voeling met de natuur, waaruit hij was voortgekomen en/of het instinctief beleven van overleven.
Dit gaf hem de nickname angsthaas.
De enige manier om te overleven was 24 uur per dag alert zijn voor die bedreigende wereld buiten hem en dit werd noodgedwongen...
Pure saamhorigheid en/of pure democratie werd de bakermat voor overleven.
Men leefde in kleine groeperingen, waarin iedereen zijn taak had.
Iedereen was daarin gelijke in het besef dat zij allen totaal van elkaar afhankelijk waren.
Dit was de eerste stap, die hen ‘’tot schade en schande’’ wijs deed worden in een wereld die de zijne niet was.
Daar en daar alleen ligt zijn diepgewortelde beleven van goed en kwaad en dit fenomeen heet ‘’angst’’.
Maar één ding besefte hij niet en dit is vervat in de volkswijsheid ‘’Angst is de slechtste raadgever’’.
Met andere woorden: We kennen dan wel de volkswijsheid ‘’Wie niet sterk is moet slim zijn’’, maar daar hangt wel een prijskaartje aan.

Nu zo’n 144000 jaar of 72 sterretijden later is de mens uitgegroeid tot een absolute alleenheerser op deze planeet en... de cirkel is bijna rond met opnieuw democratie.
Maar die democratie heeft wel een heel ander gezicht gekregen dan voorheen.
Ik zou haast zeggen de spiegel ervan.
Iedereen heeft nu zijn eigen bunker waarvan vele electronisch beveiligd zijn voor binnendringende medemensen en des te groter de macht des te geavanceerder zijn de beveiligingen om ons vermeende ‘’eigendom’’ te beschermen.
Nu zijn wij geen angsthaas meer voor natuurlijke vijanden, maar voor elkaar.
Iedereen is vijand geworden van elkaar totdat het tegendeel bewezen is.
Onderwijl doen wij lief naar elkaar om maar lief gevonden te worden en één opmerking is voldoende om een levenslange vijand te worden.
En onderwijl schromen wij niet om elkaar met een glimlach op slimme manier een aalmoes te ontrrochelen alsof wij een zuiver geweten hebben.
Is het niet ‘’de schone schijn die bedriegt’’?
Het plaatje is helaas nog niet rond.
Het vijandsdenken heeft zo’n grote plaats ingenomen dat leiders van de tot mensenplaag uitgegroeide ‘’gemeenschap’’ er alles aan gelegen is om inzage te krijgen in alles wat de ‘’onderdaan’’ denkt en doet.
En zo controleert zij met behulp van electronica ierdereen via zijn telefoon of internet.
Zo controleert zij ons met camera’s op alle punten waar samenscholingen tot intermenselijke oorlogjes kunnen ontaarden en zijn wij als slaven in de val gelokt.
Om het plaatje compleet te maken cirkelen nu honderden satelieten om onze planeet, die waar ook ter wereld alles vastleggen om zo nodig direct in te kunnen grijpen.
Is het niet onvoorstelbaar?
Is het niet onvoorstelbaar hoe in relatief korte tijd de mens vijand is geworden van zijn naaste en daarmee van zichzelf.
Is het niet onvoorstelbaar hoe wij dit alles als ‘’normaal’’ zijn gaan beleven?
Is het niet een Orson Welles demoncratie in optima forma?


Sorry,
Het was mijn bedoeling om een stukje te schrijven over persvrijheid, die niet is.
Helaas vloeide er iets anders uit mijn pen.
Ik hoop niet dat ik U en onze tot Goden verklaarde leiders, die onschendbaarheid genieten in verlegenheid heb gebracht.
Gelukkig heb ik al sinds decennia het stempel ‘’ontoerekingsvatbaar’’ op mijn voorhoofd staan.
Dus...
Trek het U alstublieft niet persoonlijk aan, want het was te voorzien dat dit ons lot was.