Eindtijd en de verkankeringsfase voor kosmisch welzijn

bron: renescience, april 2005 (link)

Enige tijd geleden maakten kosmologen bekend dat er een electro-magnetische golf in aantocht is, waardoor er allerhande vreemde natuurverschijnselen te verwachten zijn. Deze golf zou rond 2012 zijn maximum bereiken en zou speculatief voor de mensheid misschien wel een episode van verandering gaan betekenen, maar verder werd er niet veel bijzonders vermeld.
Is het toevallig dat de Maya-kalender eind 2012 eindigt?
Is het toevallig dat 24 December -als zijnde de fictieve geboortedag van Jesus- daarmee samenvalt?
Lezen wij het leven op aarde als een groot wordingsproces en/of genesis of zwangerschap, dan lijkt de geboorte van Jesus één van de duizenden vergelijkingen van een boek dat als waarheidsboek door gelovigen wordt gehanteerd. [Zie o.a. op Niburu de zwangerschap van Moeder Aarde en de zin van het leven].
Daar komt zeker bij dat het aantal voortekenen met allerhande rampen ook al niet veel goeds voor de toekomst laat zien.
Zijn dit de ontsluitingsweeën en Bijbels verhaald als Openbaring, waarover ik eerder schreef?

Dit verhaal over deze kosmische superwave werd de wereld ingestuurd door een Belgische groep zoekers, die -gelijk de Niburukrant in Nederland- nieuws brengen, dat gangbare volksomroepers laten liggen.
Het artikel kreeg de naam : "Exponentiele zonnevlammen kan ons bewustzijn buiten ons lichaam doen treden".
De vertalers van dit wetenschappelijk artikel eindigen dan met de voorzichtige conclusie, dat alle levende wezens spiritueel zouden kunnen worden en dat de wereld dan wel eens een heel vredige plaats zal worden.
Naar mijn beste weten zijn lichaam en geest één en is iedere vorm van spiritualiteit een wishfull thinking in magie, welke verdwijnt als men weet heeft.
Lezen wij de bijbel in de context van een Moeder die "genesis" (zwanger) wordt van een struggle for life onder Haar dekmantel, dan zou vredigheid voor Haar terugkeren als Zij die onrust (het leven) losgelaten heeft (openbaring). Dat zou dan misschien het 1000 jarig vredesrijk kunnen zijn.

Is het toevallig dat deze publicatie samenviel met een beschrijving over aionische ziektegolven gestuurd door -wat ik noemde- een kosmische hartslag als zijnde wisselende electromagnetische energieën?
Hierin werd tevens verhaald dat deze kosmische energie uiteindelijk leidt tot de vernietiging van de dan heersende cultuur. [Niburu artikelen over ziekte en kanker].
Dit is een steeds weerkerend fenomeen, waardoor de geschiedenis zich tot het einde der dagen herhaalt, zoals ooit werd nagelaten.
Ik ben slechts een discipel van de Oude Wijsheid. Het was een ommekeer in mijn leven na mijn jarenlang zoeken naar kanker en ons lijden in het algemeen. Die ommekeer begon toen ik de ziekte kanker had ontrafeld en ontdekte dat dit ziektebeeld in zijn perfectie al duizenden jaren geleden beschreven was.
Deze wijsheid -vervat in de 5-elementenleer- liet ons na dat 'alles wat is' eenzelfde cirkelgang doorloopt en dat alles tezelfdertijd gebeurt. Vanaf die tijd heette mijn re-search "kijken" naar alles wat leven heet en dit proberen te vervatten in termen van "alles is zo groot zo klein".
Mijn conclusies over de gevolgen van deze superwave staan wel haaks op enerzijds de wetenschappelijke toekomst voorspellingen en zeker op de idee van de schrijvers alsof we tijdelijk in een soort vredig spiritueel Paradijs zouden belanden.

Toch hebben zij die denken 'in een soort transformatie naar een hoger bewustzijn' ten dele gelijk.
Het is mijn inziens de halve waarheid en daarmee de leugen, die als wishfull thinking regeert. Het is essenties aanraken en dit 'weten' transformeren in 'denken te weten' en/of zijn spiegelbeeld.
Het is de weerkerende dwaling, die ieder einde van een cultuurcyclus met spirituele illusies haar hoogtepunt bereikt, alvorens zichzelf te vernietigen.
Zo er al sprake is van een transformatie, is het een transformatie van de eerste graad van bewustzijn [het louter Ik-beleven] naar een vierde als zijnde de verstoffelijkte staat. Het zijn alle door het denken spiegelbeeldig geinterpreteerde beelden komend uit de oude weetheid van weleer. [zie o.a. www.geocities.com/conscious_growth]

In de eerste plaats is bekend dat deze verhoogde electromagnetische stralingen de mens in een soort trance-toestand kan brengen.
Electromagnetische energie is een energie afkomstig van de Big Bang, die alle materie in beweging zette en die energie neemt af met der tijd.
Deze energie was aanvankelijk een evenwichtige sinusoide golfbeweging en vervormde geleidelijk in een beeld dat identiek is aan het electrocardiogram. Dit fenomeen werd uitgebreid beschreven in het boekje "Krijgt de Bijbel toch gelijk". [Downloadbaar op www.confissius.com]
Deze vreemde piekgolf van electromagnetische energie is er al heel lang.
Deze piekgolf is er al net zo lang als dat er leven is op deze planeet en heet in Jesus vertellingen "Het vechten van materie, die zijn gelijke niet kent".
Ten tijde van het ontstaan van het leven, was deze vervorming nog minimaal en groeide met der tijd.
Zij houdt momenteel gelijke tred met het verdwijnen van culturen en is identiek aan de recycling van die culturen.
Deze golf ontstond ooit als episodische recycling van kosmisch stof en deed ooit -zo'n 360 mljoen jaar geleden- de waterfase op onze planeet ontstaan, waaruit het leven evolueerde.
Met der tijd werd die episodische recycling steeds groter en nu ontstaan uit dat stof nieuwe sterren en meteorieten.
Ik kom daar later in het kader van "alles is zo boven zo onder elkaars gelijke" nog uitvoeriger op terug.

Momenteel is het electromagnetisme van de Aarde zelf bijzonder laag en volgens wetenschappelijke metingen lager dan ooit tevoren.
Dit was vroeger zeker anders en zo werd al zo'n 6000 jaar geleden niet alleen de acupunctuur-plekken op het lichaam in kaart gebracht, maar tevens die van onze Moeder : Moeder Aarde.
Dat dit weer het gelijkheidsprincipe voor "Al wat Is" vertegenwoordigt zei ten overvloede vermeldt.
Deze acupunctuurplekken en/of kruispunten van meridianen of Ley-lijnen zijn plaatsen van verhoogde electromagnetische uitstralingen.
Dit geldt voor het lichaam en dit geldt voor de aarde exact hetzelfde.

Op aarde leidden deze acupunctuurpunten tot een bijzondere "natuurverschijnsel".
Op aarde waren dit de offerplaatsen van natuurvolkeren, waar in later tijden tempels en kerken herrezen.
Vanuit de oudheid werd ons nagelaten, dat deze zogenaamde offerplaatsen plaatsen waren waar men niet kon leven. Men raakte daar in een soort vreemde trance en verloor de spirit of life en/of de individuele overlevingsdrift. Men verloor zijn Ego.
Het was alsof men op die plaatsen uit zijn lichaam trad en contact kreeg met het hogere.
Die plaatsen waren destijds de plekken van samenkomst voor rituele dansen als voorbereiding voor een oorlog. In die trance raakte men de angst voor de dood kwijt en kon men zich geheel en al aan de oorlog overgeven.
Later werden op die plaatsen de kerken gebouwd om de "heidenen" tot het geloof en met name het Cristendom te bekeren.
Was dit niet de uitgelezen plek om kerken te bouwen?
Het vreemde daarbij was dat deze plaatsen ook nog eens een soort magische bescherming genoten tegen èn natuurgeweld èn mensenhand-geweld!
Rond die magische plekken verzamelden zich mensen en zo ontstonden de grote steden.
Dit is één stukje van de puzzel, waarin men nu niet voor niets deze invulling geeft aan deze kosmische superwave van electromagnetische energie.
Maar er is meer!

Uit antropologische onderzoekingen kon men vaststellen dat het niet alleen oorlogen waren, die na een fase van recycling verdwenen. Tevens bleek dit gepaard te gaan met spontane branden : branden die uit het niets leken te ontstaan.
Ook dat is een gevolg van deze kosmische superwave van electromagnetische energie.
Die superwave is nu een nieuwe wetenschappelijke vondst, maar was er in feite al miljoenen jaren.
Het is onze technologie, die als voorzegd aan het einde der dagen de waarheid omtrent onder ander de sprongsgewijze evolutie zou herontdekken.
Het is re-searchen daar alles ooit tot in de perfectie researched was.
Dit werd ons nagelaten als : dat Alles in het Universum een gelijke cirkelgang doorloopt en dat alles tezelfdertijd gebeurt.
Is onze technologische explosie tezamen met een weerkerend proces van recycling als ultimate poging te overleven hieraan identiek met wat zich boven ons afspeelt?
Voor mij is dit derhalve een retorische vraag.
Wat hier gebeurt, gebeurt boven ons in het groot en precies op hetzelfde moment.

We leven momenteel al enige tijd in de fase, dat electromagnetische energie stijgende is en nu als de zogenaamde Shumann-resonantie bekendheid kreeg.
Deze verhoogde electromagnetische energie leidde nu al tot onvoorstelbare branden, die onder andere een derde van de Portugese bebossing in vlammen deed opgaan.
Het werd als typische menseigenschap vijandsdenkend toebedeeld aan criminelen, maar velen hebben deze branden spontaan zien ontstaan. Het zijn de ontladingen van deze electromagnetische energie, die het hars in de bomen doet ontbranden.
Waarschijnlijk is beide waar, daar ook de mens door die superwave agressiever wordt, gelijk de "heidenen" van weleer.
Was het ook al niet door paragnosten voorspeld, dat het gehele Iberisch Schiereiland in woestijn zou veranderen?
Maar we leven nu nog maar het begin van deze energetische golf.
Die golf van kosmische energie zal in de nabije toekomst nog vele en vele malen groter worden. Gaat dan alles verbranden?
Was dit het branden in Uranus, wetende dat het geloof haar oorsprong vond in deze Oude verkeerd geinterpreteerde Weetheid?

Maar ook de menselijke reacties op dit nu zichtbaar geworden fenomeen, laten zich ook al zien.
Mag ik slechts een voorbeeld noemen?
Steeds meer jongeren, die de interne controle /beheersing verliezen (uit hun bol gaan) krijgen allerhande uittredingen door deze stijgende electromagnetische golf en dit uit zich in extreme feesten, maar eveneens in progressieve geweldpleging.
De eerste wordt gestimuleerd, omdat het veel geld in het laatje brengt en de keerzijde wordt met keiharde hand teneergeslagen als "tolerantia zero".
De recente rellen in Parijs zijn daar een goed voorbeeld van.
Dit uit de bol gaan zijn ontladingen van de denkhersenen.
Maar zo beneden zo boven.
Ook in de kosmos zijn deze spontane ontladingen.
Werden de mysterieuze graancirkels door Russische onderzoekers recent niet toegschreven aan deze kosmische energieen?

Het zijn allemaal verschijnselen, die -als U het electrocardiogram en/of hartfilmpje voor de geest haalt met die hoge piek en dat diepe dal aan het eind ervan- in een extreme versnelling zullen gaan!
Het is de hartslag van de kosmos, die zich tijdens de evolutie op aarde tezelfdertijd boven ons ontwikkelde.
Is het niet onvoorstelbaar hoe oude weetheid dit op zo'n simpele manier beschreef met "alle cycli zijn elkaars gelijke en alles gebeurt tezelfdertijd"?
Deze versnelling van de gebeurtenissen werd ons Bijbels nagelaten als "Aan het einde der dagen zal alles in stroomverselling gaan".
Dat is ook de reden dat haast niemand kan geloven dat die transformatie zich in 7 jaar zou kunnen voltrekken, terwijl "alles er nog zo gecontroleerd en natuurlijk lijkt uit te zien".
Maar er is nog veel meer dat de aandacht opeist.
Een ander verschijnsel is, dat op dit moment de spirituele groeperingen als paddestoelen uit de grond schieten.
Allerhande "uittredingen" en "trance"-ervaringen (zeker in de heersende cultuur : het westen) wordt een steeds normaler verschijnsel.
Men voelt dat en om dat gevoel te versterken grijpen steeds meer jongeren naar stimulantia van allerlei drugs. Ook hierover schreef ik o.a. in Niburu recentelijk.
Was dit in vroeger tijden niet precies hetzelfde?
Maar al deze "spiritus-bewegingen" met al hun allerhande inwijdingen en therapieën zijn wel Ego-versterkende middelen en zo worden de "bovennatuurlijke" contacten, -gelijk de heidenen ooit- wél voor eigen overleven en/of eigengewin ingezet.
Elders noemde ik dit "de glimp van het weten wordt door het denken te weten in haar spiegelbeeld getranformeerd".
Dat deze spirituele groeperingen in de wereld als ware Ik-machtsblokken naar buiten treden is menigeen duidelijk. Sommigen hebben het over "Heling van de Aarde" en anderen wijzen U er zelfs op dat… als U zich niet laat bekeren, bent U als mensenziel verloren.
Voor hen die de controle over het denken dreigen te verliezen, zijn al deze spirituele groepen dan ook "gefundenes Fressen".
Is er een verschil met het geloof in een God, die altijd weer in tijden van nood een soort "Hooppil" was voor verder leven? [Zie o.a. de magie van het geloof].

Zij die enigszins bekend zijn met oude overleverde wijsheden ten aanzien van de astrologie, weten dat deze 12 dierenriem-tekens niet louter een 12 maandelijkse aardse invulling zijn van iemands karakter en levensloop.
Het is onderdeel van een 12-tallig sterretekens, die het leven op aarde sterk beïnvloeden.
Zo zijn alle levensvormen, die in het voorjaar geboren woorden behebd met een grote overlevingsdrift "Ik" en hebben alle levensvormen in najaar en winter een zwakkere levensspirit.
Ook deze levensspirit is weer nauw gerelateerd aan deze kosmische electromagnetische energieën die gedurende een jaar sterk wisselt.
Voor mij staat vast dat wij onbewust van deze energiegolven vechten tegen de negatieve of voor ons levens-bedreigende fasen vechten en in fasen van "overvloed" -om in Bijbelse termen te spreken- in hoogmoed vervallen.
Deze cyclus is ook weer in alles terug te vinden, daar alle cycli in ons Universum elkaars gelijke zijn en bovendien -gelijk de raderen van een klok- met elkaar gelinkt.

Mensen met kennis van deze Oude Weetheid weten ook dat iedere kosmische cyclus een cyclus is van 12 keer ±2000 jaar en energetisch weer vergelijkbaar zijn met onze cyclus van zomer en winter.
Wij vieren dan wel een knallend feest met nieuwjaar, maar dit gebeurt kosmisch ook. Wetenschappers noemen dit kil en koud een evolutiesprong, alsof het er zo maar in een keer is! Maar het is allemaal onderdeel van een cyclus, die kosmisch bepaald volledig vastligt. Het zijn allemaal aardse uitingen van deze door recycling ontstane kosmische electromagnetische golven.
Wij zijn met der tijd door ons beheerszuchtig denken al zo ver af komen te staan van al deze energiegolven, dat we deze niet of nauwelijks meer voelen.
Dat betekent dat die negatieve veranderingen in die cyclus voor ons als donderslag bij heldere hemel, ons als noodlot overkomt.
Dit is het gevolg van ons progressief denken, waardoor wij meer en meer in onze Ik-wereld gaan leven. Dit werd ons nagelaten als zijnde mensdom en levend in de eerste graad van bewustzijn. Hierdoor zouden wij "door schade en schande wijs worden" en deze oude weetheid hervinden.
Iedere "sterremaand" aards en kosmisch is een evolutiesprong.
Zelfs iedere dag-nacht cyclus is een mini-mini-evolutiesprong.
Dat voelen we al helemaal niet meer als zodanig.
Bij de evolutiesprong die 'jaar' heet kunnen wij dit tenminste nog met eigen ogen zien aan bijvoorbeeld de groeisnelheidsveranderingen van een jaarring in een boom.
Maar voelen doen we dit ook al helemaal niet meer.
We realiseren ons al helemaal niet dat deze mini-evolutiesprongen een getrouwe afspiegeling is van deze kosmische "jaarcyclus" van 24000 jaar en dat daar net als op aarde 7 vette maanden en 5 magere maanden zijn.
En dan te bedenken dat er zich nog vele van dergelijke systemen zijn, die door nog veel grotere cycli worden gestuurd.
Dat gaat dan onze pet ver te boven en dan vertalen we dat als zijnde magie, totdat wij weten.
Maar één ding weten wij wel al met vrij grote zekerheid.
Iedere ± 24000 jaar -als zijnde een sterrenjaar- zijn er grote omwentelingen.
Dit is nog maar één van de kleinere raderen van de kosmische klok in een 12-tallig stelsel.
Iedere sterretijd vertegenwoordigt daarin een seconde.
Toen men die klok door louter "zien en verbazen" of "watchen" zo'n 6000 jaar geleden in kaart had gebracht, wist men dat wij als mensheid nog slechts 3 "seconden" te leven hadden. Het mag geen toeval heten dat het rapport van Rome hierover sprak en dat het nog zeer gelovige Portugal als volkswijsheid zegt "het leven is slechts drie dagen". Het zijn allemaal vermenselijkte gezegdes afkomstig van die Oude Weetheid.

Wij kunnen dan misschien nu al uit onze bol gaan (=beheersing verliezen), maar dit weerkerend proces is wel al vele duizenden jaren gaande!
Dit proces is onderwijl -zoals alles- in evolutie en/of groeit, gelijk onze culturen groeiden in grootte en in de mate van artificiele electromagnetische energie-productie.
Dat was ook de reden, waardoor mensen van weleer door louter "watchen" de kosmisch klok of watch in kaart konden brengen.
Het is daarmee een proces in evolutie en/of wordt ieder einde van een sterretijd extremer.

Dat de weldenkende beheerszucht op dit moment mensen met volkspropaganda en reclame volkomen kan bespelen, is slechts één luttel voorbeeld hoe wij de controle over onze buitenwereld aan het verliezen zijn. En niet alleen de buitenwereld, maar op veler terrein is ook al zichtbaar hoe het individuele denken de mathematische controle verliest.
Dat wij allen aan deze veranderingen onderhevig zijn, maakte tevens dat er een computer moest worden gemaakt : een machine die voor ons denkt!
Ik kan me bijzonder goed voorstellen dat bijna niemand dit als zodanig beleeft, maar het is wel de realiteit!
Dit alles betekent tevens dat de electromagnetische energiegolf die er nu aankomt, mensen nog veel meer uit hun bol zal doen gaan dan 2000 jaar geleden en al helemaal vergeleken bij 10.000 jaar geleden toen die cyclus van "verval" pas begon en het denken als overlevingddrift het weten ging verdringen!
Als het erop aan komt weten we in feite nog maar een fractie van hetgeen ooit tot in de perfectie geweten is.

Vreemd genoeg beleven wij onze denkevolutie als een groot goed, maar als we ons realiseren dat we na de evolutiesprong naar analytisch rechtlijnig denken de aarde opeens weer als een plat vlak gingen zien, zullen we daar toch vraagtekens bij moeten plaatsen!
Als wij daarbij in ogenschouw nemen dat het lijden -ondanks al ons gedokter- steeds extremere vormen aanneemt, dient men zich toch ook af te vragen waar we zo trots op zijn.
Alles wat de mens ooit aan snufjes ontdekte, was louter ten behoeve van ons overleven. Maar echt beseffen waarom wij zo vreemd bezig waren was er nooit.
De ware zin van het leven was en is voor velen nog steeds een open boek.

Gedurende die denkevolutie gingen wij dus progressief vechten tegen de negatieve fasen van deze zogenaamde kosmische energiegolven.
Ten eerste leidde dit tot zelfoverleven van de mens.
Maar tevens beschermden wij hiermee de natuur.
Naar mijn bescheiden mening deden wij dit al vele sterretijden en staan nu op de vooravond van iets dat vroeger tot een evolutiesprong zou hebben geleid : een ijs-periode.
Met andere woorden : wij verdrongen die ijs-periode en kijken daarom nu aan tegen een snel groeiende aardse temperatuur. [Zie o.a. www.geocities.com/genenboek]
Bovendien leven we nu op de vooravond van de omwenteling van zo'n kosmisch sterrejaar : een groter omwenteling dus.
En dat niet alleen.
Deze keer valt deze piekgolf samen met veel grotere piekgolven uit nog grotere cycli.
Met ander woorden : we leven dus waarlijk in een bijzondere tijd.
Om in vergelijkingen te spreken leven wij in de tijd dat de Big Ben in het hart van Engelenland Londen precies 12 uur slaat en ons terugzet in het jaar 'Zero' - om met Maya-voorzeggingen te spreken.

Maar nu weer terug naar het hier en nu en de dag van morgen.
Er staat inderdaad een veel grotere omwenteling te verwachten dan wetenschappers nu suggereren.
Het is niet voor niets dat de longen van de aarde [de Amazone] dreigen droog te vallen en dat de bloedsomloop van Moeder Aarde [de koude en warme golfstroom] dreigt stil te vallen, als zijnde één van de vele vroegsymptomen.
Het zal waarschijnlijk geen omwenteling zijn van de aardas, doch allereerst een correctie ervan. Het is een correctie daar deze aardasdraaing door mensenhand en/of door onze artificiele electromagnetische energie lange tijd is tegengehouden. Dat is ook waarom culturen zich met der tijd van Oost naar West verplaatsten.
Deze aardascorrectie alleen al zal voldoende zijn om een tsunamie als nooit tevoren te bewerkstelligen.
Of we deze "Noach-fase" nog zullen meemaken betwijfel ik sterk, maar doet weinig te zaken.
Daarvoor zal er - evenals wat in het verleden gebeurde, maar nu grootser dan ooit tevoren - een oorlog uitbreken.
Dit is de voorzegde oorlog tussen de "Macht van Niets" te verliezen hebben en de "Macht van Iets" (rijkdom te verliezen hebben).
Dit is Bijbels beschreven als de laatste en Heilige oorlog tussen Oost en West.
Dat dit met kernbommen over en weer zal gaan is onvermijdelijk, want het is een vechten op leven en dood.
Ten tweede zullen de natuurrampen als gevolg van de door de mensenplaag ontstane opwarming van de aarde allereerst nog extreem toenemen.
Dat kerncentrales hierdoor ook getroffen gaan worden is onvermijdelijk.
Met andere woorden :
Er zal zeer veel energie vrijkomen, die identiek is aan de kosmische energie, die ooit ons uitdijend deel deed gaan bewegen : kernenergie.
Deze energie zal meewerken om de aarde tijdelijk weer opladen en zijn terugval op de zon tegenhouden.
Ten derde zal wederom gestuurd door deze electromagnetische piekgolf de aardse atmosfeer dunner worden, waardoor de aarde ook nog eens een speelbal wordt voor meteoriet-inslagen. Over de herkomst van deze meteorieten kom ik later nog terug.
Dit gebeurde met zekerheid ook in een van de vroegere grote omwentelingen, waardoor de dinosaurus zo acuut verdween.
Maar wederom is deze omwenteling nu groter dan voorheen.
Dat alles tezamen zal het leven nemen en misschien al wel direct het water der zeeën doen vervliegen in de kosmos.
Ook dit gebeurde al tijdens de voorgaande Genesis-dagen, waardoor er steeds meer vast land uit de zee tevoorschijn kwam.
Misschien dat er nog mensen zijn die dit alles wel voor mogelijk zullen houden, maar desondanks blijft iedereen heilig geloven dat dit verlies van leven net zoals vroeger weer tijdelijk zal zijn.
Ik vrees dat er weinig mensen beseffen dat dit onmogelijk is.
Het is onmogelijk, want wij bereikten met onze beheerszucht het plafond van ons kunnen en wisten zelfs de bron van kosmisch bewegen en/of de kern van energie [kernenergie] te gebruiken voor…
Allereerst voor eigen overleven, maar ten tweede om daarmee de natuur te sparen en ten derde om de aarde voor een terugval op de zon te behoeden.
Maar laat mij eerst verder gaan.

De cirkelgang van de aarde om de zon is -in termen van natuurwetten- hoogst bijzonder.
Alle cycli in het Universum zijn elliptische, met uitzondering van planeten zoals de aarde. Het is een evenwichts-situatie, maar -gelijk een balans in evenwicht een zeer onstabiele. Er behoeft maar iets te gebeuren of de balans slaat door. Hoe die balans door het levensmagnetisme exact in evenwicht wordt gehouden wordt later nog nader uiteengezet.
Toen de aarde nog woest en ledig was, was Haar energie ook vele malen hoger en was de baan om de zon nog elliptisch.
Zelfs de weg die de aarde na zijn geboorte uit de zon aflegde was in de Sanskriet-tijd [een ware 'sans écrire' tijd of een tijd zonder schrijven] als symbool aan ons nagelaten. [Zie o.a. op Niburu levenssymbolen].
Het is een symbool dat wij ons eigen maakten als muzieksymbool : de G-sleutel.
Het symbool voor de linkerhand was ooit het symbool over de levenscyclus op aarde zelf en voor ingewijden in de muziek zijn die twee puntjes boven de C de in de Bijbel vernoemde Uranus-brand of Hellevuur.

Het lijkt voor velen ongelofelijk, dat men bij het weten kan komen door de Oude Weetheid over de cirkelgang des levens te bestuderen en neergelegd in dit simpel symbool der 5 elementen. Toch is dit waar.
Wat ik in feite deed was in plaats van de cirkel linksom te doorlopen, rechtsom te gaan.
Het uiteindelijk punt in die cirkelgang is wel eenzelfde.
Alles was tot in de perfectie geweten en is door het eigenwijze denken -zoals alles-totaal verbastaard in zijn spiegelbeeld.
Die "onnatuurlijke" cirkelgang van de aarde wordt allereerst in stand gehouden door het leven.
Men noemt dit het levensmagnetisme.
En aangezien de electromagnetisch energie van de aarde langzaam afneemt werd het leven met zijn levensmagnetisme steeds "vuriger".
Het werd van koud- tot warmbloedig en tenslotte "heethoofdig".
De laatste in die evolutiereeks was de mens, die naast dit levensmetabolisme ook artificiele electromagnetische energie wist te maken.
Ware dit leven nooit ontstaan dan was de aarde al lang op de zon teruggevallen.
Als ik mijn "gedegenereerd mathematisch rekenbrein" erop loslaat, heeft de hele evolutie-cyclus de levenscyclus van Moeder Aarde met zo'n 24.000 jaar gerekt en daarvan is het menselijk aandeel -inclusief het 1000 jarig vredesrijk- zo'n 7000 jaar en/of globaal 33 %.
Dat wij om die reden Bijbels als Lucifer en/of God's rechterhand zijn benoemd, die het leven van onze planeet en de levensvormen daarmee zo lang wist te rekken, mag hier misschien voldoende zijn.

We kunnen dan momenteel wel aankijken tegen een natuur die zwaar te lijden heeft van onze menselijke beheerszucht en een mensenplaag, maar we hebben het collectief van leven als geheel wel al die tijd in leven gehouden.
Dat betekent ook dat als dit leven wat met het menselijk denken zijn absolute hoogtepunt heeft bereikt verdwijnt, die extra krachten ook zullen verdwijnen.
Dan is een terugval op de zon onvermijdelijk.
Voor hen die van rekenen houden en zich verdiept hebben in de Maya-overleveringen met het verhaal van de 12 en 13 baktums zullen zien dat wij momenteel precies gegroeid zijn tot het baktum 13. Het is een groei van een cyclus om de zon van 48 naar 52 weken.
Het spijt me dat het verhaal zo lang wordt, maar het zijn wel louter weetheden die U kunnen doen inzien dat we werkelijk in een zeer bijzondere tijd leven : een tijd van openbaring in alle betekenissen van het woord.

Mag ik als adempause een klein stukje inlassen over de verschuiving van de Greenich-time?
Tijdklok bijgesteld.
In de krant Het Volk [Belgie] werd op 10-11 jongstleden een nogal kille mededeling gedaan dat onze tijdklok moest worden aangepast, omdat de omloopsnelheid van de aarde om de zon iets vertraagd was.
Het is bijzonder jammer, dat dit fenomeen niet enige verdieping kreeg daar het op zich heel bijzonder is en niet zomaar een computerberekening.
Ten eerste is de [bijna] cirkelgang om de zon natuurkundig gezien al een zeer vreemd verschijnsel.
Toen de evolutie van het het leven op deze planeet begon, bedroeg de omgangssnelheid om de zon 48 weken en/of precies 12 maancycli van 28 dagen.
Naar alle waarschijnlijkheid was deze omwenteling toen nog een elliptische.
Deze verlenging van het jaar van 48 tot 52 weken werd en wordt nog steeds veroorzaakt door het leven onder de atmosferische dekmantel van Moeder Aarde.
Sterker nog!
Het is het leven met zijn levensmagnetisme, dat een terugval van de aarde op de zon voorkwam. Dit levensmagnetisme groeide met der tijd van eencellige organismen naar koudbloedige en daarna warmbloedige organismen. Het was een constante groei van levensmagnetisme om de electromagnetische energie van de aarde op peil te houden. Tenslotte plakte de mens daar door zijn artificiele electromagnetisch energie nog een extra periode aan.
Het is het vechten van "materie" tegen het langzaam afnemende electromagnetisme van de aarde zelf, als zijnde een restant van de Big Bang van biljoenen jaren geleden.
Nog bijzonderder is het wel om te weten waarom de culturen aionisch verschuiven van oost naar west om daarmee de aarde precies in balans te houden ten opzichte van de veranderende positie [door die vertraging] t.o.v. ons sterrestelsel.
Wij kunnen dan wel beangstigend kijken hoe nu de natuur door klimatologische veranderingen als gevolg van onze technologische revolutie momenteel zo onder druk staat dat èn de longen van de aarde [het Amozone-gebied] èn de bloedsomloop [de golfstromen] dreigen stil te gaan vallen, maar zonder ons toedoen was het wel al veel eerder gebeurd.
Ook dit is zeker de moeite waard om onder de aandacht te brengen.
Tenslotte is nog het vermelden waard dat door deze vertaging van de aarde om de zon de datum van de nieuwjaar-instelling met die verschuiving van de culturen eveneens veranderde.
Dit vertragingseffect is de laatste tijd sterk toegenomen, maar helaas mag over dit fenomeen niet openlijk gepraat worden, want...
Het zijn kosmische processen, die ik in een elders verschenen artikel over kanker beschreef als het kankerproces van ons uitdijende deel van ons Heelal, dat op het punt staat als Big Crunch ineen te vallen.
Het is onderdeel van "alle cycli die universeel gelijk zijn en waar alles tezelfdertijd plaatsvindt". Het is de mondiaal verkankerde samenleving, die op dit moment aan zijn uitmergelingsfase is begonnen. Het is onderdeel van de mensenplaag als tumor in de natuur, die het leven nu aan een zijden draadje laat hangen.

In het voorgaande heb ik -zei het zeer summier- uitleg gegeven aan het ontstaan van deze kosmische golf van electromagnetische energie als zijnde identiek aan de evolutie van de hartslag in de 6 Genesis-dagen.
Met andere woorden : onze hartslag is een getrouwe afspiegeling van wat er kosmisch gebeurt.
Met evenveel recht had ik dit kosmisch gebeuren kunnen spiegelen met onze recycling van ons afval als zijnde een kankerproces.
Het is in dit geval recycling van afval van het sterren-metabolisme, dat als Melkweg bekend staat en waaruit èn nieuwe sterren ontstaan èn ooit het leven op planeten is ontstaan. Door deze recycling neemt de electromagnetische energie in de kosmos tijdelijk weer toe. Is dit niet weer exact hetzelfde als dat wij door recycling het leven rekken?
De nieuwvorming van sterren is nu astronomisch aangetoond en die sterren verbranden weer, waardoor ze electromagnetische energie afgeven.
Ten eerste is dit m.i. de electromagnetische piekgolf en ten tweede een verklaring voor het nu zo snel stijgende CO2 gehalte in de atmosfeer.
Dat deze sterren gelijk astroiden of meteorieten het leven kunnen nemen -zoals dit ten tijde van de dinosaurus gebeurde- lijkt mij zeer aannemelijk.
Die enorme electromagnetische golf van kosmische energie tezamen met alle kernenergie, die wij gedurende de afgelopen halve eeuw hebben opgebouwd zal de aarde aan de buitenkant wederom opladen.
Die energie is voldoende om enerzijds een directe terugval op de zon te voorkomen en houdt ook de maan vooreerst in een cirkelgang rond de aarde.
Helaas ziet het er voor mij uit dat wij mensen niets meer zijn dan materie en in het spel van de kosmos slechts een schakeltje zijn.

Dat op andere planeten leven is geweest wordt steeds evidenter en ook daar is met zekerheid een evolutie van leven geweest wat zich gestuurd door deze kosmische recycling van sterren-afval en de geleidelijke verminderde vitaliteit van die planeten exact op eenzelfde wijze ontwikkelde.
Dit leven heeft zich al in vroeger dagen "opgeblazen" en deed die planeten -identiek aan waar wij nu mee bezig zijn- weer opgeladen door kernenergie.
Dat zij nog niet op de zon zijn teruggevallen, is mijns inziens louter de veel grotere afstand tot de zon en een andere inclinatie-hoek ten opzichte van ons sterrenbeeldig jaar van evolutiesprongen.
De verhalen van o.a. von Dänicken over vroeger leven dat deze planeet bezocht, zijn voor mij al lang geen science-fiction meer.

Dat het in de kosmos met zijn vele sterrestelsels wemelt van levensvormen, die net als wij in de laatste fase van dit uitdijende deel de kosmos zijn gaan exploreren is daarmee ook iets waarin ik totaal niet aan twijfel.
Dat kan zeker ook een reden zijn dat andere levens -net als wij nu- zich een uitweg zoeken om te overleven en dezelfde kennis hebben om de ruimte te onderzoeken.
Maar laat ons verder gaan met "hoe verder voor onze aarde".

Heel summier beschreef ik hoe deze kosmische energiegolven zich aan ons manifesteert in fasen die samenvallen met zogenaamde aeonen of sterretijden.
Met andere woorden : na deze piekgolf komt er zeker weer een volgende dip.
En die volgende dip van kosmische electromagnetische energie zal ongeveer een halve sterretijd later zijn.
Maar op dat moment is er geen levensmagnetisme meer wat deze dip met artificiele energie tegenwerkt - zoals het leven als geheel dit deed en de mens in extreme mate. Dan zal naar mijn mening eerst de maan weer op de aarde en daarna zal dit complex op de zon terugvallen.
Dit is het begin van een domino-effect wat logaritmisch versneld het gehele expanderende deel van dit deel van het Universum ineen zal laten vallen.
Het is alsof de film van dit expanderende deel in een razend tempo wordt teruggedraaid.
Het is ook om in termen van Stephen Hawking te spreken een Big Crunch, die samenvalt met een Big Bang in het andere deel en/of het grootste zwarte gat in de kosmos.
Het is daarmee de geboorte van een totaal nieuw sterrestelsel en een verdwijnen van dit deel in een nieuw zwart gat.

Ooit werd ons nagelaten dat alle cycli in ons Universum elkaars gelijke zijn, omdat alles uit alles geboren werd.
Twintig jaar van mijn leven gaf ik al mijn energie aan het levenselicter voor de zoogdier 'mens' : het moederkoek-enzym hyaluronidase. Zodoende kwam ik achter het lijden aan ziekten en oorlogen.
Tien jaar van mijn leven gaf ik al mijn energie aan de levenselicter voor kosmisch bewegen : de electromagnetische energie afkomstig van een Big Bang van biljoenen jaren geleden.
Tientalle, misschien wel een kleine honderd cycli heb ik weten te ontrafelen en steeds weer bleek de oude wijsheid aangaande 'de cycli die elkaars gelijke zijn' de waarheid zelve.
Natuurlijk worden voorspellingen hieromtrent met grote scepsis bezien.
Wij geloven slechts dát wat wij wetenschappelijk hebben kunnen bewijzen.
Wij geloven slechts wat we met eigen ogen kunnen zien.
Dan pas is het een vaststaand feit, maar we vergeten dat alles in beweging is en constant verandert. Daarom lopen we altijd achter de feiten aan.
Zeker als het handelt over iets waar we als de dood voor zijn -"de dood zelve"- bekritiseren we dit met "eerst zien en dan geloven".
Maar is dat niet het manko van het menselijk denken, waardoor wij altijd weer handelen als het kalf al verdronken is?

Tenslotte iets waar ik al zoekend naar "Het al wat Is" mee geworsteld heb als visueel beeld van ons Universum als geheel en wat geleidelijk door wetenschappelijke ontrafelingen ten aanzien van ons Universum steeds meer vorm kreeg.
Waar bevindt zich het inkrimpende deel van ons Universum?
Is dit binnenin het uitdijende deel of is dit een grootmacht daarbuiten?
In een enkele jaren geleden geschreven boekje "Krijgt de Bijbel toch gelijk" met als subtitel "De zwangerschap van Moeder aarde" beschreef ik beide delen nog als aparte grootheden, doch suggereerde reeds dat het ook heel goed een geheel zou kunnen zijn.
Nu enkele jaren later kan ik met vrij grote zekerheid zeggen dat -sprekend in vergelijkingen- ons Universum als geheel gelijk een "baarmoeder" is, waarvan de baarmoeder-wand het expanderende deel van het Universum is en het super-zwarte gat de nieuwe vrucht is die zich in het donker ontwikkeld en na een zwangeschapsduur van biljoenen jaren als een ware Openbarende Big Bang naar buiten wurmt.
Een van de recente ontrafelingen op kosmisch niveau is, dat men heeft kunnen vaststellen dat ons expanderende deel van het Universum nog steeds uitdijt.
De conclusie die hier in wetenschappelijke kringen aan wordt verbonden is, dat een door Stephen Hawking gesuggereerde op handen zijnde Big Crunch nu nog utopia is. Maar die mening kan ik zeker niet delen.
Het "inkrimpende deel" [het grote zwarte gat] van het Universum staat op springen en is gelijk een ballon nu nog steeds groeiende.
Zo heeft het er alle schijn van dat ons expanderend deel nog lang niet is opgebrand, maar het is wel de schijn die bedriegt.
De recente ontdekkingen van nieuwe sterren in de Melkweg geven nog extra steun aan deze utopie. Maar het is wel recycling van sterrenstof of afval van die sterrenverbranding, gelijk wij ieder einde van een cultuur gingen recyclen om het leven te rekken.
Het is zoals kanker een ultimate poging is om het leven te rekken en wat versneld tot een uitmergeling leidt.
Het is zoals onze verkankerde samenleving aan het recyclen is als een ultimate poging te overleven.

Terecht zult U tenslotte de vraag stellen hoe dit progressieve recyclingsproces in de kosmos kon ontstaan.
Terecht zult U vragen waarom dit proces er niet altijd is geweest.
Ook daarover kan ik nu eenvoudiger spreken nu men met de technologie in staat bleek diep in het Universum door te dringen.
Men heeft die Melkweg inmiddels zichtbaar kunnen maken. Het is een spiraalvormige sliert, die vanuit het centrum van het Universum lijkt te ontstaan.
Men weet al heel lang dat dit deel van het Universum warmer is dan het inkrimpende deel. Tevens weet men dat een bomontploffing in het centrum een soort vacuüm doet ontstaan. Dit zal zeker bij een Big Bang ook zo zijn geweest.
Zo werkt dit zwarte gat als een soort draaikolk en/of een stofzuiger voor het sterrenstof. Naarmate die stofzuiger voller wordt wordt zijn zuigkracht minder en onderwijl neemt de electromagnetische kracht van materie daarbuiten af.
Tenslotte komt er een moment dat de sterren dreigen te stikken in hun eigen vuil en dan zal de wrijvingswarmte van sterren met hun eigen afval. Die wrijvingswarmte zal zowel de sterren als dit vuil weer opwarmen. Dat is de recycling aan het einde van de lemniscaat van uitdijiing. Dat is het rekken van de levendigheid van dit deel van het Universum.
Dit betekent dat het nieuwe leven uit het grote zwarte gat -"Alles is in alles elkaars gelijke"- ook weer uit stof geboren wordt.
Is het sprekend in vergelijkingen niet weer exact hetzelfde hoe een zwangerschap in de baarmoeder groeit door voeding van buiten?

Als men zou hebben geweten dat niet alleen de aarde een groei doormaakt van 12 naar 13 baktums door iets wat heet recycling, maar dat dit exact hetzelfde opgaat voor de sterrenhemel boven ons, hadden wetenschappers zeker niet zo snel geweest om zulksoortige luchthartigheid de wereld in te sturen.
Op dit moment zijn de verschillen tussen yin-krachten [fusie of inkrimping] en yang-krachten [fissie of uitdijing] zo goed als aan elkaar gelijk gegroeid en Bijbels beschreven als "Groei naar gelijkheid".
Is het toevallig dat de vrouw als yin vroeger ± 8 % langer leefde dan de man als yang?
Is het toevallig dat dit verschil momenteel zeer snel genivelleerd wordt?
Is het toevallig dat onze zwangerschapscyclus van 36 weken exact overeenkomt met een genesiscyclus van Moeder Aarde en dat dit bij de vrouw tot een vitaliteits-verhoging leidt van een kleine 10 %.
Is het toevallig dat de bevalling op gang komt als de ongeboren vrucht zijn eigen stofwisseling ter hand neemt en dat de mens als Lucifer met zijn artificiele warmteproductie in feite hetzelfde doet?
Zo zijn er honderden toevalligheden, die erop wijzen dat de energetische verschillen tussen yin en yang genivelleerd zijn.
In termen van de energetica van eb en vloed zouden we kunnen spreken van dood tij.
Dat is wat de spanningen in ons Universum als geheel momenteel zo hoog doet oplopen en niets meer, gelijk de spanningen tussen man en vrouw de laatste tijd zo groot zijn geworden.
Wat boven ons gebeurt is niets meer of minder dan ons oeverloos gevecht te overleven.
De vertellingen van Jesus in het Evangelie van Maria Magdalena als dat de begeerte van materie om te overleven zijn gelijke niet kent, is mijns inziens zeker niet van toepassing op de materialistische mens alleen. Het verhaalt over het kosmische proces van recycling om te overleven.

Het is het menselijk denken dat altijd weer spiegelbeeldige conclusies trekt uit gegevens als zijnde de spiegel en/of omkering van het diepe weten.
Het is ook weer een van de duizenden nalatenschappen van de Oude Weetheid, die daarmee wist dat wij slechts door vallen en opstaan en door schade en schande wijs zouden worden.
Het was tenslotte de tijd, die mij deed zien dat die Oude Wijsheid helaas gelijk had.
Ook ik had graag het tegendeel gezien.
Hoe graag ik dit alles voor menselijke maatstaven positiever had ingevuld, voor mij is zeker dat de Oude Wijsheid gelijk had met haar nagelaten visie : "Het einde der tijden is daar als wij zouden zijn uitgegroeid tot een wereldcultuur".

De zin van het planetaire leven was niets meer dan een onderdeel van een proces in het uitdijende deel van de kosmos, dat heet : een nivellering van het energetisch verschil van ± 8% en/of 1 baktum ten nadele van deze fissiewereld.
Door deze nivellering werd het oneindig bewegen van de kosmos gegarandeerd.