bron: volksrkant blog maart 2008
Weet U wat dat is?
De alternatieve arts/therapeut weet U te vertellen dat schizofrenie een innerlijke strijd is van het Ego en het Alter-ego.
Hebt U een idee wat het Alter-ego is?
Wie ben ik dat ik zeg dat tegenwoordig bijna iedereen en straks misschien wel iedereen levend in de eindfase van deze cultuur en/of sterretijd schizofreen is.
Is het daarmee niet de lamme die de blinde betuttelt en visa versa?
Ik schrijf dit verhaaltje mede naar aanleiding van een eerder artikeltje over het David Wilcock- en het George Bush syndroom en/of ons leven in een extreme zwart/wit wereld.
Dat laatste zal niemand ontkennen, maar het label schizofreen opgedrukt krijgen zullen weinigen appreciëren.
Dat is haast een duivelsoordeel uitspreken.
Ik noem deze geestesziekte een tijdgeestfenomeen, gelijk wij "aidsen" en "kankeren" als zijnde het Alter-ego van Aids en kanker, die als tijdgeestfenomeen epidemische vormen aanneemt.
Met andere woorden: Schizofrenie als ziektebeeld komt juist nu in epidemische vormen voor en wordt als zodanig ernstig onderschat.
Hoe vaak betrapt U Uzelf of anderen niet van "ja zeggen" en "neen" doen.
Soms vul ik al in als mensen al te snel ja zeggen dat zij niet weten wat ze zeggen en vul het dan voor het gemak maar alvast als neen in om zelf ergernis te voorkomen.
Hoe dicht liggen liefde en haat niet bij elkaar?
Is dat ook geen vreemde schizofrene houding?
Maar nu is natuurlijk de centrale vraag: Waar komt deze vreemde tijdgeestziekte vandaan?
Het Ego en het Alter-ego.Over wat het Ego is, is in de wereldlitteratuur genoeg bekend naast het feit dat iedereen wel weet wat er mee bedoeld wordt.
Het Ego wordt gevormd door - wat mijn grootvader als hersen-researcher noemde - alle overerfde en tijdens het leven verkregen overlevingsreflexen.
Het coördinatiecentrum van al deze reflexen ligt opgeslagen in de grijze stof van de linker hersenhelft en zo kunnen wij in allerhande ons bekende stresssituaties reflexmatig en dus zeer snel handelen.
Des te meer reflexen men erfelijk en bij leven opgeslagen heeft des te krachtiger is iemands overlevingskans.
Dat is het Ego.
Aan de andere kant van de hersenbalk of het corpus callosum - welke beide delen verbindt - ligt in de grijze stof de spiegel van het Ik of het Ego.
Met andere woorden: Des te sterker het Ego des te sterker is ook het spiegelbeeld.
In de oudheid werd dit centrum het KI genoemd, hetgeen zeker nu in de New Age litteratuur vaak wordt verward met "Goddelijke Weetheid" en/of Kosmische Intelligentie.
Dit is een absolute misvatting, want deze Kosmische Intelligentie is het midden tussen dit vermeende KI en het IK of Ego en tekent zich door totale leegte en/of het midden tussen goed en kwaad of liefde en haat.
Met andere woorden: Het menselijk KI groeit evenredig mee met de evolutie van het denken en/of het IK.
Ik leg daar zo veel nadruk op, omdat oorspronkelijk - voor de aanleg van die puur menselijke overlevingsdriften - het KI slechts marginaal van het Ik verschilde.
Sprekend in vergelijkingen zie ik het KI en het IK als respectievelijk de directeur en de onderdirecteur van een groot concern, waarin de directeur slechts behoeft in te grijpen als de onderdirecteur eigenzinnige beslissingen maakt, die het bedrijf schaden.
Door dat aanvankelijk marginale verschil in krachtsverhoudingen heerste het IK als eigen overlevingsdrift overdag en ‘s nachts heerste het KI en corrigeerde de Ik-driften, zodat men de volgende dag weer met een schone lei kon beginnen.
Dit laatste is bij de dieren nog steeds het geval.
Het essentiële daarvan is dat dieren - in tegenstelling tot de mens - geen erflast /erfzonde / karma of een supermachtig Ego opbouwen.
Ik kom later nog terug op de essenties daarvan.
Ik leg daar tevens zo veel nadruk op, omdat bij totaal Egoloze mensen - zoals pure sterrekinderen - dit KI-beeld nog onaangetast en daarmee nog volkomen zuiver is.
Hierover publiceerde ik in het verleden vele artikelen.
De monniken van weleer - maar ook de Bijbel - verhaalden niet voor niets dat men dán pas zuiver kon zien, omdat men dan niet geplaagd werd door vooroordelen.
Vroeger noemde men deze egoloze mensen "verlichtte meesters".
En dit zijn bepaald niet de tegenwoordig verlichte transcendente zieners van het "witte licht".
Tenslotte leg ik daar zo veel nadruk op, omdat dat de reden is dat wij - zoals de Bijbel verhaalt - pas aan het einde der dagen en dan ook nog door schade en schande die KI-waarheid zullen hervinden.
Daarvoor is men - als gevolg van die Ego-driften - "ziende blind en horende doof" of totaal vooringenomen.
Dit menselijk KI in de grijze stof van onze rechter hersenhelft is wat men noemt het Alter-ego.
Onder normale menselijke omstandigheden overheerst ons Ego het Alter-ego volkomen en hoewel de wetenschap nog steeds twijfelt aan de woordzuiverheid van deze verkalkte brug, werd het mij als gevolg van meerdere experimenten op mensen meer dan duidelijk dat deze brug wel degelijk verkalkt is, waardoor wij totaal van dit KI-centrum zijn afgesloten.
Dat is ook de reden dat wij geen binding hebben met ons verre verleden en/of de natuurlijke intuïtie of instinkt missen.
Dat is ook de reden dat wij geen diepe binding voelen met het andere leven: een leven waar wij uit voortgekomen zijn en wat wij - als het erop aankomt - absoluut niet kunnen missen om te leven.
Dat gemis van binding met de natuur wordt nu duidelijk onze ondergang.
Mede door de wetenschappelijke interesse ten aanzien van "bijna dood ervaringen" - afgekort BDE - werd het duidelijk dat in het bijzonder door hersenbeschadiging en/of narcose - waar de denkhersenen worden stilgelegd - dat Ik en KI elkaars spiegel zijn.
Met andere woorden: Zo'n intermenselijke hel als het momenteel op aarde is, zo paradijselijk ziet die andere kant van het Ik - het KI - eruit.
Dat en dat alleen is de power/flower/love movement, welke typerend is voor de New Age.
Misschien trekt U daaruit direct de conclusie dat deze mensen niet meer in het "Ego bewustzijn" leven zoals U en ik, maar in het "Alter-ego bewustzijn".
Maar helaas is het tegendeel het geval.
Neen, het zijn minstens zo grote Ik bewuste mensen, die net zo zwelgen van beheerszucht en heerszucht als haar tegenpool.
Men behoeft hen maar op hun geestelijke "verlichte" tenen te trappen om dit te ervaren.
Ik werd zelf zelfs een keer met gerechtelijke procedures bedreigd toen ik een van deze "verlichte weldoeners" en publiek te kakken zette.
Maar wat is er dan aan de hand met dit vreemde tijdgeestfenomeen.
Ook daar is het antwoord vrij eenvoudig op te geven als men iets weet van het functioneren van de hersenen.
Ten eerste is bij zoogdieren die brug tussen beide hersenhelften - in tegenstelling bij de mens - nog niet gesloten.
Dat is ook de reden dat dieren in het wild levend geen ziekte kennen.
Ik moet eigenlijk zeggen kenden, want onze interactie in de natuur is zo groot dat overal de vervuiling is toegeslagen.
De oorzaak van ons ziek worden en elkaar vermoorden is primair gelegen in deze verkalkte brug en niets meer.
De oorzaak dat wij uitgroeiden tot mensenplaag, die nu de aarde leeg vreet ligt hier ook aan ten grondslag.
Bij de zoogdieren heersen de natuurlijke overlevingsreflexen in de grijze stof van de linker hersenhelft - ik noem het voor het gemak denkhersenen - dus in waaktoestand over de weethersenen en in slaaptoestand andersom.
Zo worden ‘s nachts de individuele overlevingsdriften bij alle lagere levensvormen weer gereduceerd en hierdoor wordt de overgroei van soorten voorkomen.
Deze KI invloed noemde men vroeger het collectief bewustzijn.
Dit in tegenstelling tot het Ik-bewustzijn bij de mens. Hierdoor bestaat er - wat biologen noemen - een natuurlijke symbiose en/of natuurlijk evenwicht der soorten.
Hierdoor wordt bij dieren ook geen erflast en/of karma opgebouwd als zijnde een Ego.
Hierdoor bleven Ego en Alter-ego eveneens in een natuurlijke harmonie naast elkaar bestaan.
Persoonlijk ben ik van mening dat deze groei van het KI bij de mens een poging van het KI en/of het collectief bewustzijn is om het natuurlijk evenwicht toch te proberen te herstellen.
Deze poging faalt dus door die verkalkte brug, waardoor bij de mens die denkhersenen dag en nacht gingen heersen.
En op de momenten dat het Ego door welke omstandigheden even verzwakt, wordt de nacht gekleurd door een hevig gevecht tussen beide en dit noemen we dromen.
Op het moment dat dit Ego verder verzwakt wordt de nachtelijke invloed van de weethersenen sterker en laten zij ons zelfs de spiegel van ons KI zien: het paradijselijk leven en/of het licht in de tunnel.
Daaruit wakker wordend komt men waarlijk van de hemel in de hel en wat is niet heerlijker om die beelden vast te houden?
De voorbeelden hiervan zijn momenteel duizenden.
Zijn wij immers niet zo vreemd gebakken dat we het goede altijd bij onszelf houden en het kwaad buiten ons zien? Zijn wij niet zo vreemd gebakken dat wij zeker in tijden van nood ieder lichtpuntje heiligen, ook al is het puur zelfbedrog?
Dus die onvoorstelbare beelden houden we angstvallig vast en maken er vervolgens weer eigen of Egobeelden van, die wij als overlevingsbeelden tegen deze dreigende buitenwereld gebruiken.
Dat en dat alleen is - simpel uiteengezet - de basis voor onze groeiende schizofreniteit en niets meer.
Waarom kleurt deze tweeslachtigheid juist ieder einde van een cultuur?
In mijn jarenlange zoektocht naar onze doornenkroon op ons bestaan - ziekte - werd met name door electro-acupuncturistisch onderzoek meer dan duidelijk dat ons interne "pentagram des levens" iedere generatie chaotischer werd.
Die chaos - als zijnde de basis van ziekte - groeide iedere generatie zienderogen.
Tevens bleek deze chaos zeer nauw samen te hangen met wat men noemt iemands karakter, waardoor bleek dat lichaam en geest een ware twee-eenheid vormen.
Dit bracht mij op het spoor van een ziektecyclus, welke ik later kon inpassen in nagelaten Oude Wijsheid ten aanzien van alle cycli, die elkaars gelijke zijn en waarvan de Bijbel verhaalt dat de geschiedenis zich tot het einde der dagen zou herhalen.
Deze cyclus eindigt iedere keer weer in een zelfvernietigende oorlog.
We leven nu in een tijd dat alles fout dreigt te gaan en dit eist een enorm zware tol op ons denken en/of onze overlevingsdrift bij uitstek.
Ten tweede zijn onze denkhersenen even chaotisch als ons lichaamspentagram en dit is ook de reden dat in het bijzonder de jeugd zich steeds minder goed kan concentreren.
Ik behoef daar - naar ik aanneem - niet langer bij stil te staan.
Al die factoren bij elkaar zijn voldoende aanwijzingen dat onze denkhersenen het aan het begeven zijn en naar mijn bescheiden mening is dat ook de reden dat wij de denkmachine hebben uitgevonden.
Naar mijn bescheiden mening worden al onze ontdekkingen uit nood geboren en deze uitvinding dus ook. U fronst de wenkbrauwen?
Hebt U zelf ooit een oplossing bedacht als er geen problemen zijn?
Neen... Alles is bedacht als gevolg van "Nood breekt wet" of "Wie niet sterk is moet slim zijn".
Tenslotte zijn alle grote ontdekkingen in de geschiedenis altijd in eindfasen van culturen ontstaan. En als onze denkhersenen hun beheerszucht verliezen...
Dan worden we allereerst schizofreen en leven een dubbelleven als Ego en Alter-ego mens.
Wie verliezen de controle over het denken het laatst?
De mensen met een zeer gehard Ego en dit zijn met name mensen, die in de maatschappij goed kunnen functioneren en/of zichzelf status hebben verworden.
De volgende stap heet vechten voor overleven zowel als individu en als groep.
De "Ego groep" gaat daadwerkelijke oorlog voeren en de "Alter-ego groep" pleegt magische collectieve zelfmoord om het vermeende "KI-paradijs" binnen te treden.
De geschiedenis herhaalt zich en er is echt niets nieuws onder de zon.
Maar door dit vreemde fenomeen blijft de ware zin van het leven tot aan het einde bewaard.
Is dit niet de absolute Perfectie van - wat ik eerder noemde - het Kosmisch Plan van oneindig bewegen.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten
Opmerking: Alleen leden van deze blog kunnen een reactie posten.