bron: wetenschap-eindtijd.com
Angst is onze raadgever!
Ik weet dat weinigen het met me eens zullen zijn als ik schrijf dat wij bestuurd worden door angst voor… het onbekende.
Oh, er zijn velen die volmondig toegeven dat we geregeerd worden door leiders, die ons angst inboezemen.
Dat is volkomen waar, maar dat bedoel ik niet!
Ik bedoel te zeggen, dat wij als mens - individueel of om het modern te zeggen genetisch - worden gestuurd door angst.
Ik durf het nog duidelijker te zeggen door te stellen dat onze levensloop wordt bepaald door angst!
Angst is ons wapen geworden en dat wapen heet denken.
Angst doet ons zekerheden inbouwen en als dat lukt hebben we de angst omgezet in macht.
Er zijn duizenden manieren en/of truckjes om jezelf wijs te maken dat je macht hebt of een situatie beheerst, maar er hoeft maar iets onverwachts te gebeuren of… boems daar is de angst weer die dan in boosheid wordt geuit!
Ons eeuwig zoeken naar stabiliteit en zekerheid is daarvan een typisch voorbeeld.
Maar als ik U zeg dat het leven een constante verandering is, trap ik voor bijna iedereen een open deur in of krijg ik als antwoord dat die verandering 'evolutie naar zekerheden' heet.
Dat betekent dus meer gewapend zijn tegen… Men noemt het de boze buitenwereld, maar het is in feite de boze binnenwereld : angst.
In het algemeen durf ik te stellen dat des te groter de angst, des te groter wordt de drijfveer en/of de behoefte naar de macht van zekerheid.
Met andere woorden : Het sluitstuk van de evolutie /de naakte aap die mens heet doet niet anders dan vluchten voor de realiteit en/of de harde werkelijkheid!
Dat is ook de reden dat weten veroordeeld wordt, want weten is de harde werkelijkheid.
Weten is niet manipuleerbaar in termen van goed of kwaad.
Weten is een abstractie!
Weten is leegte.
We hebben het dan wel over wetenschap, maar die is alleen interessant als het leidt tot groei naar zekerheid : beheersing dus!
Ik heb me altijd verbaasd dat de mens naast zijn schoenen loopt van trots omdat hij zo slim is dat hij zijn gemiddelde leeftijd heeft weten te verdubbelen (zoals voorzegd).
We hebben het niet voor niets over "Het tweede leven begint bij 40" en het praten over een midlife crisis is de gewoonste zaak van de wereld.
Dit is heus geen "domme volkswijsheid", maar een weten en om die reden verdoemd.
Die eerste "verdoemde" weetheid kreeg handjes en voetjes toen ik zoekend naar zekerheden om verantwoord te dokteren, in de biologische wetenschap tegenkwam dat alle zoogdieren een gemiddelde leeftijd bleken te hebben die exact 52 keer de zwangerschapsduur bedroeg.
De tweede volkswijsheid is zeker geen zekerheid geworden, maar de aanwijzingen dat men - zo men die midlife crisis precies herkent - zijn einde kan voorzien, is voor mij althans geen onwaarschijnlijkheid meer.
Maar!
Daar wil ik niet verder op ingaan en mijn twijfels plaatsen bij onze vermeende slimmigheid, die ik zelf zou willen betitelen als "indekte lijdensweg".
Misschien ervaart U dat niet als zodanig, maar dat is zeer begrijpelijk.
De hele maatschappij is een groot bolwerk van beschermende maatregelen.
In de Oudheid werd die fase in een cultuur de ouderdomsfase of second childhood genoemd.
Iedereen is van alle kanten beschermd en de leiders kunnen de wereld nog slechts zien door een cordon van body guards!
Het menselijk denken…
Het komt pas in actie als er problemen zijn : problemen die ons bedreigen.
Nu hebben we ons voor zo goed als alles ingedekt en leven ons leven van de wieg tot het graf in een totaal beschermde verzorgingsstaat.
Dieren minnende biologen weten dat deze schepsels leven in optimale bescherming en verzorging ook veel langer leven dan in de harde buitenwereld.
Zou dat de reden zijn, dat we nu opeens zo oud worden en dat het weinig of niets te maken heeft met ons gedokter?
Nu beleven velen de angst al niet meer, want…
Ten eerste zijn we aan alle kanten beschermd door beschermende maatregelen, gelijk we beschermd werden toen we in de wieg lagen.
Ten tweede wordt er voor ons gedacht over wat goed voor ons is en wat niet.
Ten derde laten wij het denken maar al te graag aan de computer over.
En ten vierde ziet de directe wereld om ons heen er zo vredig uit, dat alles wat angst heet zo ver weg lijkt.
Helaas lijkt ook dit niet de oplossing te zijn voor "De naakte aap, die angsthaas heet", want nu kijken we aan tegen een bevolkingsaanwas als nooit tevoren.
Op alle fronten lijkt het nu bergafwaards te gaan en we kunnen geen poot meer uitsteken.
Zijn we door die bescherming zo gedegenereerd, dat niet alleen onze spieren maar zelfs onze genen aan het verdwijnen zijn?
Wat de mens ook zocht en zoekt voor oplossing om zijn dwingend probleem "angst" te onderdrukken, het is nooit goed of het deugt niet.
Het is aan het einde der dagen dat wij zullen herontdekken dat wij geboren zijn met een hersendefect, waardoor wij niet meer in staat bleken ons volledig over te geven aan de iets wat we hard nodig hebben : de slaap.
Wij konden daardoor niet rusten of geen berusting vinden dat het leven voor elkaar en door elkaar geleefd moet worden.
Dit defect heet een verkalkte brug tussen denken en weten of het corpus callosum.
Naarmate dit denken verder evolueert, neemt het gevecht in onszelf toe en die onvrede projecteren wij op onze buitenwereld.
Pas bij onze laatste ademtocht - individueel en collectief - zal dit gevecht stoppen en zullen wij de rust der oneidigheid vinden.
Dat noemen we 'verlichting' en worden bijgezet in een van de duizenden "Rust en Vrede Hoven".
Het positief denken is één van de vele uitingen dat wij als mens"dom" de langste tijd op deze planeet hebben gehad.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten
Opmerking: Alleen leden van deze blog kunnen een reactie posten.