Incarnatie en reïncarnatie

bron: http://www.wetenschap-eindtijd.com

Gelijk een monnik zich in de oudheid in mystieke uitspraken hulde, zodat niemand werkelijk begreep wat hij zei, zo leven wij nu ogenschijnlijk in eenzelfde tijd.
Ik schrijf "ogenschijnlijk", hetwelk de waarde van het woord exact weergeeft.
Waren zij het die wisten, zo zijn wij het tegenwoordig die "denken te weten".
Dit is - zoals weten de spiegel van denken is - exact de omgekeerde wereld.
Het is de wereld waar KI en Ik de spiegel zijn.
Het is de waarheid versus onwaarheid.

Zo zijn er 1001 nagelaten vertellingen van deze vreemde zonderlingen, die sinds mensenheugenis niet alleen onbegrepen bleven, doch geleidelijk in haar spiegelbeeld in ons beleven te vleze werden gemaakt en/of genetisch vastgelegd.
En eenmaal genetisch vastgelegd is het bijzonder moeilijk nog aan die "denken te weten beelden" te tornen.

Over de genetische veranderingen door respectievelijk attractieve en repulsieve emotie schreef ik een populair wetenschappelijk medisch boekje, omdat de dokterswereld met ziektebestrijding denkt te weten goed bezig te zijn, terwijl ze niet beseft dat het dit denken is dat de vijand ziekte juist induceert.
Een van de vertellingen uit de oude doos der mystici is het verhaal over incarnatie en reïncarnatie : letterlijk en/of volgens het woord betekenendin het vlees ponsen en wéér in het vlees ponsen.
Zo werd en wordt dit nog steeds door velen in de genen vastgelegd als dat de geest van leven een onafhankelijke grootheid en/of entiteit is, die zich nestelt in een lichaam en/of materie. Die geest en/of entiteit zou een oneindig leven beschoren zijn en rondwaren in hoger sferen op zoek naar een voor hem, haar het geschikte materiële jasje.
Zo zouden er goede en kwade geesten zijn en het was aan de mens gegeven om de kwade geesten te verdrijven, de goede te leren vasthouden door verering, waarna wij door volharding het kwaad zouden leren verdrijven en het Paradijs zouden hervinden dat we na de Zondeval verlaten hadden.
Dat was de menselijk interpretatie van incarnatie en reïncarnatie en is tot op heden - gelijk de dokter denkt goed te doen - bij iedereen als denken te weten in de genen vastgelegd en daarmee de onwaarheid die de mens beheerst.
Ik schrijf bij iedereen.

Hoewel generaal Bush, Coffy Annan, de mensenrechtenorganisatie en vele anderen misschien geen snars geloven van incarnatie en reïncarnatie is hun doelstelling totaal niet anders dan die van Hitler : een groot wereldrijk verwezelijken waar kommer en kwel tot het verleden behoren.
En van hen die wel geloven in incarnatie en reïncarnatie zijn er velen die met zekerheid denken te weten de herintreding te zijn van een grote goedheidsgeest en geven om die redenen hun leven voor hetzelfde doel.
Zo kwam ik in mijn leven onder andere een reïncarnatie van Ramses ll, Jesus en de profeet Daniël tegen, die op die gepaste wijze probeerden dit denken te weten beeld van herintreding in het Paradijs te vlees en te zwaard uit te dragen.
Helaas, helaas, helaas.
De dwaling van de menselijke geest en ooit opgetekend als zijnde een zoektocht naar het weten, dat de naam kreeg van RE-search.
Zo werd ons nagelaten dat de circelgang des levens voor 'Al wat Is' eenzelfde is en incarnatie en reïncarnatie is daarmee onderdeel van één van die duizenden identieke cirkelgangen.

Zo vertegenwoordigt de incarnatie het yang en/of de dag, de zomer en/of de levendigheid en is in ons materiële jasje (het vlees) gerelateerd met de al-vlees-klier ook wel pancreas geheten. Het werd in de meergodentijd (Griekenland) verheven tot de God Pan en/of het scheppende.
Vóór deze meergodentijd werd dit orgaan vastgelegd als zijnde de zonnevlecht en nu wij in de ban van de genen zijn gekomen vertegenwoordigt dit incarnatiebeeld het levendige en veranderlijke RNA van de dubbelketen.
Zouden wij dit gelijkheidsbeeld voor "Al wat Is" projecteren in kosmische grootheden dan vertegenwoordigt de incarnatie de genesis-dagen en/of het beweeglijke en uitdijende deel van de kosmos.
Het is als de zomer waar alles groeit en/of in extroverte staat leeft.

Dat alles is de incarnatie en haar tegenpool (het yin) vertegenwoordigt de wederhelft en/of de behoudendheid, het vrouwelijke, het DNA en/of de bijnier, de introverte stilstand. Het is de winter als zijnde de overpijnzing of zelfinkeer.
Het zijn de genesis-nachten en/of het inkrimpende deel van de kosmos - de bakermat van nieuw leven.
Het is de reïncarnatie van de gegevens in de stabiele DNA keten.
Dit werd ooit nagelaten als de Lunar plexus (de maanvlecht) die in ons lichaam tezamen als monade van yin en yang de fight and flight en/of vecht- en vluchtreactie vormen.
Het zijn om in kernenergetische wetenschap te spreken de fusie en fissie krachten die in Al wat Is terug te vinden zijn.
Voor het aardse leven is de Lunar plexus gelijk de winter, waar het leven zich klein maakt en/of tot inkeer komt en is een fase waarin het leven zich verder aanpast aan de veranderde omstandigheden van Moeder Aarde. Het is om daarna in de nieuwe dag opnieuw en gesterkt met energie die veranderingen het hoofd te kunnen bieden.
Dat is het leven en in een boom getekend door jaarringen en in de stamboom door genen-ratio's.

Als gevolg van een erfelijkheidsonderzoek als onderdeel van een zoektocht naar de genetische belasting van ziekte - uitgevoerd met electro-acupunctuur - stuitte ik op vele fascinerende ontdekkingen. Hiervan haal ik enkele relevante facetten aan in verband met incarnatie en reïncarnatie.
Ten eerste bleken de onbalanzen tussen organen - de oorzaak van ziekte in lichaam en geest - al bij de geboorte aanwezig.
Ten tweede bleek deze onbalans veel overeenkomst te vertonen met één van beide ouders en/of een genotypische overerving.
Ten derde - en relavant voor een andere kijk op incarnatie en reïncarnatie - bleek dat het kind lijkend op een van de ouders ALTIJD ten aanzien van de vecht- of vluchtreactie de spiegel van die ouder te zijn.
Met andere woorden : een extrovert Zonnevlecht-kind kwam altijd van een introverte Maanvlecht-ouder.
Dat en niets anders is de oeroude vertelling van incarnatie en reïncarnatie.

De vele Napoleons, Jesussen, Hitlers en andere wereldse grootheden waar iedereen zich zo graag mee wil vereenzelvigen, zijn alle oude emoties die in die stamboom als "denken te weten beelden" zijn opgeslagen.
De incarnatie en reïncarnatie is daarmee niets meer dan een ingeponst dagoordeel ten aanzien van goed of kwaad, hetwelk in de nacht een herwaardering zou hebben moeten vinden.
Maar helaas !
De herbeoordeling van het diepe weten vond geen plaats.
Het kon geen plaats vinden, aangezien de brug tussen denken en weten - welke bij de zoogdieren nog open is - zich bij de mens gesloten heeft. Doordat deze herbeoordeling niet plaats vond ontstond er een spanning tussen beide hersendelen en die spanning kennen wij als emotie.
Het bleek bij onderzoek dat deze emotionele spanning de genetische code aantast en dat is dan ook de reden dat wij deze aldenkend steeds verder afbraken. Dat uit zich onder andere in ziekte in lichaam en geest.
Het is de genetische vertaling als zijnde eerst in de onstabiele beweeglijke RNA-keten vastleggen om daarna definitief in de vaste DNA-keten zijn plaats te vinden.

Incarnatie en reïncarnatie.
Het is de dwaalweg van denken te weten, tot we aan het einde der dagen al deze onwaarheden zullen excarneren.
Alles is zo groot zo klein en zo geschiedt dit tevens bij de laatste ademtocht.
Dan worden al die spanningen losgelaten en vandaar dat deze zo diep en krachtig is.
Het lijkt zo'n onbelangrijk onderwerp, maar…
Als het DNA eenmaal door het wegvallen van de herbeoordeling veranderd is, kunnen we of we willen of niet de werkelijke waarde nauwelijks meer beleven - laat staan diep van binnen voelen.
Het zijn deze 1001 verkeerd ingeponste 'denken te weten beelden', die ons allen in de dwaalweg gaan laten geloven.
En deze gemeenschappelijke dwaling uit zich in een staatsbestel van democratie en neemt derhalve steeds exeptionelere vormen aan. Zo geloven we werkelijk in vrijheid en gelijkheid, terwijl de wereld er wel anders uitziet. Zo geloven we werkelijk dat de slavernij is afgeschaft, terwijl we nooit zo verslaafd zijn geweest aan hulpmiddelen.
Dat dit het topje van de ijsberg is laat zich raden. Zo zijn er duizenden voorbeelden te vinden.
Zodoende zijn veranderingen onmogelijk en dat terwijl we zien dat het aan alle kanten fout gaat.
Dat dit alles ooit geweten is werd ons in een nieuw testament nagelaten als zijnde de hoogmoed voor de val. Dat Amerika nu op andere planeten de evolutie wil gaan nabootsen is daar slecht een miniscuul voorbeeld van.
Het is ons aller lijden.

Incarnatie en reïncarnatie.
Het is een levensfacet dat er nog wel in zit, doch door een kleine misvorming tot grote consequenties leidde.
Ik probeerde in een aantal boeken over de gekte van die dwaalweg te verhalen, nadat ik vele jaren mijn eigen dwalingen omkeerde en daarna hier en daar het midden vond.
Helaas!
De dwaalweg van goed en/of kwaad - werelds vertaald in God en Wetenschap - vond in deze wereld geen respons.
Het zijn de 1001 vertellingen over levensessenties uit de oude weettijd, die wij gedurende ± 6000 jaar tot denken te weten maakte door…
Zoals de wereld progressief getekend wordt door louter goed en/of kwaad belevingen als zijnde de dwaalwegen van dit hersendefect, manipuleerde ik mijzelf tussen de wal en het schip en werden de verhalen als 'waanzienig' bevonden.
Zo blijft de waarheid verborgen en het zal tenslotte rauw op onze maag liggen.

Toch had deze vreemde evolutiesprong een diepere achtergrond en is elders verhaald.
Het diende de bevalling en/of loslating van het aardse leven dat begon bij de Genesis of Wording.

note:
Mensen die bij leven nog niet goed geincarneerd zijn in hun Zijn hebben veelal de mond vol over hun reincarnatie. Het is te zielig voor woorden, maar men moet wat met zo'n handicap.