Wat maakt de Bijbel onleesbaar?

bron: wetenschap-eindtijd.com

Het boek der overdrachtelijkheden en/of metaforische vertellingen. 
Het boek geschreven in vergelijkingen, opdat gij het niet zult verstaan.
[Over het waarom staat een kort verhaaltje de boom der wijsheid]

Honderden - zo niet meer - van deze puzzels toont ons het waarheidsboek voor de mensheid.
Zo'n 2000 jaar al zijn "geleerden" zoekende naar de ware betekenis van het Woord.
Zo'n 2000 jaar al zijn er honderden oorlogen gevoerd, mensen op de brandstapel beland en vele afscheidings-religies ontstaan.
En nog steeds is er geen eensgezinde mening over dit "godvergeveme ingewikkeld boek".
En dan kom ik als een soort "atheistische Lorber", die God's boodschap en God's plan voor de mensheid geopenbaard kreeg via dromen… ???

Oh!! Ik snap heus wel, dat dit alles met de grootste argwaan wordt aangezien!
Er is immers niet voor niets de gezegde "Wat de boer niet kent dat vreet hij niet".
De geschiedenis heeft geleerd, dat "voorzieningen" bepaald niet met open armen werden ontvangen.
Dit is altijd zo geweest en geldt zeker niet voor het geloof alleen, maar voor alles wat "in onze ogen" afwijkt van het normaal geaccepteerde.

Het zijn onze denkbeelden, die ons zekerheid verschaffen en waarop we bouwen [zie: gemis aan innerlijk vertrouwen].
Het zijn die zekerheden - waar of niet - waar we op leerden vertrouwen.
Dat noemen we dan ook niet voor niets overlevingsreflexen, want zonder die reflexen kunnen we niet overleven.
Des te meer zekerheden we inbouwen, des te zelfverzekerder we in het leven staan en dat noemen we gelukkig zijn. Zeker als we dan ook nog iets hebben bereikt noemen we dat status, maar dat betekent wel letterlijk naar het woord stilstand.
Zo houden we het goede vast en het slechte veroordelen we en/of verbannen we uit onze gedachten.
Ik ga hier zeker niet in op genetische veranderingen door deze vreemde houding, want dat maakt het allemaal nog ingewikkelder.

-Zeker in tijden dat het ons collectief goed gaat, keuren we unaniem iedere andere visie af. Het brengt ons in verwarring en tast daarmee onze zekerheid of stabiliteit aan.
-Gaat het ons iets minder goed dan bouwen we individueel en collectief zekerheden in door het instellen van wetten / leefregels en o.a. verzekeringen af te sluiten.
-Gaat het ons slecht dan pakken we het denkbeeld op als bijvoorbeeld "Morgen zal het beter gaan", "Na regen komt zonneschijn" of "Het is nog nooit zo donker geweest of het wordt wel weer licht". Dat heet tegenwoordig zo mooi "positief denken". Maar het is niets meer dan jezelf aanpraten dat het morgen wel beter zal gaan. Zegt men dit maar vaak genoeg tegen zichzelf, dan gaan we het zelfs zo beleven. Dit is de wereldse gekte van New Age, waarin de meest extreme zwartkijkers zichzelf verheffen tot lichtwerkers ter compensatie van de onzekere tijden waarin wij leven.
Zo werd het positief denken een ware rage . Het is tijdgeest-fenomeen in een tijd dat we ons individueel en collectief voor zowat alles hebben ingedekt en desondanks - of misschien wel daardoor - zien dat het steeds verder bergafwaards gaat. [zie lezersreactie "lichtwerkers"]

Dit fenomeen positief denken en ideeën over onsterfelijkheid is zeker niet nieuw en is een fenomeen in iedere eindfase van een cultuur. Dat is waarom de geschiedenis zich telkenmale volgens eenzelfde stramien herhaalt. [zie aldaar]
Dit staat metaforisch beschreven als "Hoogmoed komt voor de val" en "Ziende blind en horende doof" voor de realiteit.

Hoe veel mensen zijn er niet, die super-verzekerd zijn van zichzelf?
Maar het zijn wel allemaal opgebouwde denkbeelden en/of een innerlijk beleven.
Met andere woorden : Men is wel geheel op zijn eigen denkbeelden gericht en dit noemt men in de psyche-leer "autisme".
Dit algemeen autisme van zelfverzekerdheid wordt nu ook nog eens aan alle kanten geactiveerd door "eisen van respect voor andermans mening", "de vrije gedachte" en niet te vergeten "vrijheid van meningsuiting".

Behalve dat dit een geniale vondst is voor regeringsleiders betekent dit tevens dat daadwerkelijke verandering onmogelijk is.
Dit generaal autisme van zelfverzekerdheid kan dan alleen nog doorbroken worden door… "nood breekt wet" zegt de taal zo kernachtig.
Dit is niets meer of minder dan de val uit de hoogmoedstoren.
Dat is de oorlog, waarmee iedere cultuurfase eindigt.
Dit is ook de reden dat niemand zich echt druk maakt over het klimaat of de toenemende oorlogsdreiging of armoede in de wereld. Het is met recht de ver van mijn bed show.
Oh… er wordt wel veel over gekakeld en we geven wel geld als men erom vraagt, maar de kern van het probleem onder ogen willen zien… Ho maar!
Zo'n 30 jaar geleden zei men dat de wereld verkankerd was en toen ik het ontstaan van kanker ontrafelde zag ik de grote waarde van deze volkswijsheid. Dat en niets meer is de groeiende schrijnende armoede in de Derde Wereld.
Dat is ook de reden dat geld geven met behoud van eigen zekerheid [verkankerd rijk en daardoor zo zelfverzekerd] een averechts effect heeft - om maar een voorbeeld aan te reiken!
Is deze hoogmoedige ziende blindheid en horende doofheid geen "bevlekking op ons menselijk blazoen"?

Ik werd door het lot gestuurd geboren met - om in metaforische Bijbelse vertellingen te spreken - een halve bevlekking en/of een gemis aan zelfvertrouwen en/of eigenwaarde.
Als geen ander weet ik hoe een minderwaardig voelen mijn jeugd kleurde.
Mijn zelfverzekerd Ego-jasje was bij geboorte al gescheurd.
Tegenwoordig worden deze half-sterren of indigo/kristal-kinderen al vroeg bij de ouders weggehaald! Ja figuurlijk, want hun psyche wijkt af van de norm en dit eist psychologische behandeling.
Dit marginaal bevlekt zijn werd vroeger niet herkend als "ziektebeeld" en werd in een latere periode [rond 1980] allereerst beschreven als zijnde "Eerste generatie oorlogstraumatisée".
Nog steeds beseffen gestatuste dokters niet dat er veel meer aan de hand is en dat het zeker geen toeval is dat er steeds meer van deze bijzonderlingen geboren worden
Dit is een eindtijdfenomeen en o.a. het gevolg van ons super-zelfverzekerde autisme.
Geen wonder dat Jesus als puur sterrekind als barbertje moest hangen in een Herodes-tijd, die niet veel afwijkt van onze verworden decadente wereld.

Mag ik U vragen?
Hebben wij de boom der wijsheid niet echt totaal kaalgevreten?
Is dat geen zonde?
Is dat geen erfzonde?
Is dat geen val in onbehagen?
Neen zult U direct antwoorden : "Ik ben zelfverzekerd en onbehagen is mij vreemd".

Prachtige Bijbelse metaforische vertellingen over ons menselijk tekort en/of doornenkroon van ons bestaan.
Ik leerde vele van deze metaforische vertellingen lezen na ontrafeling van de oorsprong van ons lijden en kwam tot de slotconclusie dat de Bijbel een groots weetheidsboek is.
Ik leerde zien, dat dit boek op drie verschillende levels van ons Universum geschreven is.

• Ten eerste beschrijft het de cyclus van ons menszijn en zijn culturen, die op vaste tijden komen en gaan, omdat we louter zoekende zijn naar meer en meer overlevings-truckjes en niet beseffen dat God's Creatie een Perfecte was.
• Ten tweede verhaalt het over de levenscyclus van Moeder Aarde.
• Ten derde geeft het ons inzage in kosmische processen.

Maar wel allemaal op een zeer bijzonder manier.
Aangezien ons ooit werd nagelaten dat alle cycli in het Universum elkaars gelijke zijn en alles tezelfdertijd gebeurt, werden al deze vertellingen in vergelijking op mens-niveau verhaald en dan ook nog in het spiegelbeleven van het denken.
Het meest bekende zijn wel de Genesis-"dagen", die werden afgewisseld door "nachten", maar in werkelijkheid ijstijden waren.

Op de Engelse site staat een "worldwide summons" welke ik rondstuurde naar honderden werelds gestatustusten na officiele bekendmaking van de "Global Warming". Dat die " global warming" eraan zou komen was voor mij al langere tijd een zekerheid. Het was een zekerheid in het weten dat "Alle cycli elkaars gelijke zijn en alles tezelfdertijd gebeurt". Niet alleen wij verdreven de nacht door het lamplicht, maar voor de Aarde gebeurde precies hetzelfde door onze "technologische revolutie". Wij vochten zo hard voor ons eigen overleven dat we die ijstijd coupeerden.

Maar de wereld waarin ik was neergezet leeft in een fase van positief denken en daar past geen negatieve uitlating in.
Het is als de gezegde "Alles weten maakt niet gelukkig" en dat is meer dan waar!

De Bijbel…
Het is deze verwarring, die dit nagelaten boekwerk als pronkstuk van Oude Weetheid van A tot Z kleurt.

Het begint al met de Genesis en/of Wording, die ik door zwangerschapsonderzoek leerde zien als één grote zwangerschap van "Moeder" Aarde en eindigt met een zeer pijnlijke "Open-Baring" en ons nagelaten als "Uranus".

Uit kosmisch sterrestof geboren zullen we aan het einde onzer dagen ook weer naar onze roots en/of ons geboorteland terugkeren.

Het is maar een greep uit vele tientalle "herontdekte" metaforische vertellingen, die door het zelfverzekerd autisme nergens een weg vinden en waardoor men zal zien als het kalf verdronken is.

Mag ik U lezer vragen mee te zoeken naar andere metaforen, opdat dit pronkstuk van Weetheid aan het einde van onzer dagen niet rauw op de maag zal liggen?