Verkankerde samenleving

bron: geocities


In de tijd dat ik kind was zei men dat de samenleving "verziekt" was. Jaren later sprak men erover dat de samenleving "verkankerd" was.Nu zeg ik dat we leven in een ver-"AIDS-de samenleving, hoewel de onderliggende ziekte kanker nog steeds woekert.
En … vanwege ons "positief denken" moraal ( = je ogen sluiten voor alle negatieve aspecten) leeft iedereen in een stille wanhoop, terwijl ik leef in de wanhoop zelf.
Ik was een kankeronderzoeker en herontdekte de oorzaak van de explosieve celwoekering en algemene uitputting.Ik schrijf "herontdekte" omdat de Oude Chinese Wijsheid dit al ± 6000 jaar geleden beschreef, doch ik was niet in staat haar in symbolen vervatte taal op waarde te schatten. Ze spraken over de "verachtings cyclus" zoals de hedendaagse moraal alle negatieve aspecten ten aanzien van onze economische welvaart "veracht".
Ik werd waarlijk wanhopig ziende hoe alle aspecten van kanker in ons lichaam, terug te vinden waren in onze samenleving. En niet alleen in onze samenleving als mensen organisaties, maar eveneens in de natuur.
Doch vanwege de positief denken moraal was mijn schreeuw gelijk een roepende in de woestijn en werd daardoor meer dan veracht. En dit leidde tot mijn grote wanhoop.
Kankercellen in het lichaam worden met der tijd steeds explosiever gevoed (dedifferentiatie) gelijk de rijken in onze samenleving steeds rijker worden.De progressieve uitmergeling van de normale cellen in het lichaam is gelijk de armen in onze samenleving die steeds armer worden.Met der tijd ontstaan er uitzaaiingen, hetwelk gelijk staat met de rijken die goede zaken doen in de arme landen en daar dien ten gevolge door hun invloeden de infrastructuur aantasten. Een goed voorbeeld hiervan is de toeristenindustrie.
Deze aspecten van kanker zijn algemeen bekend.
Een ander aspect van kanker is, dat de kankercel zijn eigen afval van zijn stof-wisseling recyceld en dit aspect doet de kankercel zo snel groeien.Tenslotte wordt de celatmosfeer (het interstitium), hetwelk normaal verantwoordelijk is voor onder andere de regulatie van voedseltoevoer, met der tijd steeds meer opgelost; evenals onze aardse atmosfeer nu progressief oplost.
Deze aspecten zijn niet algemeen bekend, maar zijn waarlijk basale aspecten van een kankercel.
De kankeraspecten in onze samenleving zijn er zeer vele. De goedbedoelde hulp aan de Derde Wereld, hetwelk slechts een tegenovergesteld effect resulteert is er hier slechts een van.
Mag ik U vragen U zelf te verplaatsen als zijnde een kankercel ?
In Uw visie wordt het leven steeds rijker en beter en zodoende kunt U tegen de armlastigen zeggen : "Kijk naar mijn groeiende welvaart. Die welvaart is ook voor U weggelegd als je mijn levenshouding volgt. Als je wilt wil ik je wel helpen."
En zo maakt U een uitzaaiing met Uw hulp.
De rijken regeren de wereld, want geld betekent macht (zoals dit ook in het lichaam geldt voor voeding) en om die redenen gaan de koersen op de Beurs steeds verder omhoog, want wij vertegenwoordigen de rijke ordes.
Maar ! Als U zich nu weer verplaatst in het door kanker aangetaste lichaam, weet U ook dat dit proces van groeiende onevenwichtigheid doorgaat net zo lang totdat de dood weer evenwicht brengt.
Natuurlijk wilde niemand geloven dat recycling zou leiden tot een mensenplaag die onze aardse atmosfeer zou doen oplossen.
Natuurlijk geloofde niemand dat de atmosferische veranderingen natuurrampen zouden inluiden.
Natuurlijk wilde niemand geloven dat onze "overdaad" onszelf en anderen zou meeslepen in zelfdestructie.
Het werd bestempeld als "doemdenkerij" en nog steeds sluit iedereen de ogen angstvallig !
Natuurlijk moedigen regeringen recycling aan, omdat we anders stikken in onze wegwerp artikelen.
Natuurlijk moedigen regeringen een algemen natuurbescherming aan en … Natuurlijk werkt dit, omdat iedereen weet dat ook de natuur voor ons leven essentiëel is.
Natuurlijk doen de leiders zelf niets, welk hun economische welvaart zelf schade zou kunnen aanbrengen.
Maar ! Door de leidende "kartel- adviezen" op te volgen –omdat we niet beter weten– brengt dit ons wel steeds dieper op de rand van de afgrond.
Misschien kunt U nu mijn wanhoopsschreeuw van zo'n 15 jaar geleden begrijpen ?Ook ik had toen twee opgroeiende kinderen. En de situatie is nu vele malen ernstiger dan destijds. Ik wil niet zeggen dat ik toendertijd een oplossing kon aandragen en nu al helemaal niet meer. Maar is dat een reden om mijn ogen te sluiten en lekker positief mee te doen ?
Zo er geen oplossing is –ik ben van mening dat dit proces van verkankering een natuurwet is die ons dicteert in plaats van andersom–, zou er op zijn minst openheid van zaken mogen komen in plaats van onszelf en iedereen dom te houden.
Er is een mooie Brabantse vertelling over een afgezant van de kerk tegen meneer Philips : "Houde gij ze maar arm, dan hou ik ze wel dom".En dat werd met het wereldsucces van Philips een ware wereldmoraal.
En zo leven wij in een zwaar gecensureerde dictatoriale democratie.
Het is maar wat je "democratie" en "vrijheid van meningsuiting" noemt. Om over "gelijkheid" maar niet te spreken.